vrijdag 13 september - vertrekdag

We zijn vroeg gaan ontbijten omdat we nog wat op te ruimen hadden. De koelkast moest nog leeggehaald worden en al de aangebroken spullen zijn weggegooid.

De koffers zijn gepakt en de laatste spullen zijn afgewassen. We zitten te wachten op Piet Akkermans en de dames die het huis schoonmaken. Rond 10 uur is dit het geval. Even nog de laatste afrekening met betrekking tot de wijnproeverij en het doosje wijn dat ik besteld had. 

Nog iets vergeten te vermelden. Ik heb van alle dames een prachtige doos wijn van de Pietershof gekregen. Hier ben ik erg blij mee, maar dat moeten ze natuurlijk niet meer doen. Ik doe het met plezier en ik heb mijn doel bereikt als iedereen het naar zijn zin heeft. Maar de wijn zal met liefde opgedronken worden, dames nogmaals bedankt.

We hebben de schoonmaakdames en Piet en Marlies Akkermans beloofd om volgend jaar weer een expositie te houden. We hadden het dit jaar niet gedaan omdat we vorig jaar te laat waren en het huis moet nog schoongemaakt worden voor de volgende gasten. We hebben ons strikt aan de vertrektijd gehouden en dat is 10 uur. En ja, volgend jaar gaan we weer naar de Pietershof. Het is een heel fijn huis met veel slaapkamers en de aparte ruimte erbij wordt in deze dagen tot atelier omgetoverd.

Nadat we Piet en de dames goedendag gezegd hadden, hebben we elkaar nog geknuffeld voor het vertrek met de mededeling dat we elkaar weer snel zullen spreken en zien. Hele kleine traantjes waren er. Het was goed en gezellig die 10 dagen.

Marian en ik zijn nog binnendoor gereden in Limburg en bij een molen hebben we koffie met appeltaart genuttigd. Bij het witte stadje Thorn zijn we ook nog gestopt om te lunchen en hierna hebben we de Abdij bekeken. Een heel mooi oud gebouw en heel interessant.

We hebben onze weg vervolgd naar de grote weg en zijn verder in één ruk naar huis gereden. Iedereen is weer veilig thuisgekomen.

Wat nog rest zijn de foto's en de afkickavond van deze vakantie en daarna weer over de volgende vakantie mijmeren. Volgend jaar zal zeker niet de laatste schildersvakantie zijn ..........

Blijf deze blog volgen, want de foto's worden nog geplaatst.

donderdag 12 september

Geen boodschappen voor deze dag. De resten moeten opgemaakt worden, maar ook een nieuw hoofdgerecht Rendang met rijst en sperciebonen. Het toetje zal al het ijs wat nog over is met aardbeien en bosbessen, plus als topping slagroom opgegeten worden.

Tussen de middag een pizza en de soep die nog over is.

Maar we begonnen uiteraard met het ontbijt met alles wat er over is aan yoghurt, brood, knackebrod met inclusief de resten van zoet en hartig broodbeleg.

Ieder ging aan het schilderen, behalve ik. Ik ben het atelier leeg aan het maken en de auto gaan laden met de spullen die we niet meer nodig hebben. Alle potten met verf en aanverwante artikelen worden opgeruimd en ingepakt. Daarna heb ik de keuken ingepakt met alle droge spullen en ben de pizza gaan klaarmaken.

De dames zijn geroepen en we hebben brood en pizza gegeten. Zij hebben weer geschilderd en ik ben de keuken verder gaan opruimen en heb gelijk mijn koffer gepakt. De noodzakelijke spullen heb ik eruit gelaten. De auto is gepakt tot op de laatste spullen.

Marian en Maria hebben intussen het atelier opgeruimd, de tafels schoongemaakt en alles weer op de plaats neergezet. Ik ben ze erg dankbaar hiervoor,

Nadat ik het schilderij van Maria van een laklaagje had voorzien is voor hun alles ook ingepakt. We zijn gaan eten en voordien heeft Maria Verreydt de open haard  in de keuken aangemaakt. Dit vuur ging beter dan twee dagen daarvoor. We hadden een blauwe keuken op dat moment, was ik helemaal vergeten te vermelden.

We hebben het haardvuur toen weggegooid buiten en het huis rook als een gerookt spekje. Wel lekker maar volgens ons vindt Piet dat niet leuk. We hebben onder veel gelach allerlei toiletbussen leeggespoten om de lucht weg te krijgen. Lekker lenteluchtje, ja ja!!

Nu was het vuur dus beter, hebben gegeten bij haardvuur en het toetje gegeten. Maria werd steeds lolliger en we hebben het vermoeden dat het met de rosé te maken heeft, maar dat hebben we niet onderzocht.

We hebben nog steeds lol en moeten wachten totdat het vuur uit is. We gaan zo naar bed en dan lees ik nog een paar bladzijdes van mijn boek.

Ik kan weer niet buurten bij Marjolijn want ze wil haar koffers pakken. Het is de laatste nacht, jammer.

woensdag 11 september

Het ritueel boodschappen is weer in ere hersteld. Maria en ik zijn de boodschappen voor zowel de woensdag als de donderdag gaan doen. Het zijn de laatste twee dagen en we willen er nog niet aan denken dat we zo naar huis gaan.

Het is een jammer gevoel en als Piet ons zou vragen om nog een paar dagen te blijven. Dan zouden we allemaal ja zeggen. Het is zo heerlijk hier en je kunt zo lekker schilderen in het atelier. Dus dat hebben we maar gedaan op deze dag. Heerlijk schilderen, lekker rustig. Met op de achtergrond  een geweldig onweer met bliksem en een regenbui waar je u tegen zegt.

We hebben varkenshaas met champignons, courgettes met tomaten gegeten. Met als bijgerecht gebakken aardappels. Toetje konden we niet meer op.

Maria Vervoort zou tussen 8 en 9 uur 's avond aankomen, maar rond half 8 konden we hallo zeggen tegen haar. Ze had een doos bij haar waar al haar sjaals van het zijde-schilderen inzaten. We vielen van de ene in de andere verbazing. Wat waren deze sjaal mooi en wat een werk heeft zij hier aan gehad.

Na een koffie en nog wat wijntjes is de een na de ander na bed gegaan en Marian heb ik achtergelaten met de PC. Ze wilde nog wat spelletjes op internet spelen. Ik begreep de volgende dag dat zij tot 12 uur had gespeeld.

Ik heb nog wat bladzijdes gelezen van de dodenakker op de e-reader van Rick en ben gaan slapen. Ik mocht niet buurten bij Marjolijn ze wilde slapen, ik ben dus weer triest. Maar vanmorgen hoorde ik dat ik wel mocht buurten gisteravond, dus dat trieste gevoel had ik kunnen voorkomen, jammer.

dinsdag 10 september - dagje uit

Nadat het ontbijt achter de kiezen zat zijn we naar Echt gereden. Ongeveer drie kwartier rijden van Teuven. Waarom? Zij hebben daar een museum van de vrouw. Wij wilden wel een zien wat dat allemaal inhield.

Toen wij in Echt aankwamen natuurlijk eerst koffie met een koffielikeurtje, met appeltaart met slagroom en een wafel met slagroom. Marjolijn moest natuurlijk weer in de picture staat, zij gooide haar koffielikeurtje om en ging naar binnen om een bezem te halen. Zij kwam terug met de mededeling dat zij een nieuw koffielikeurtje kreeg.

Na 2x koffie zijn we het museum ingegaan. Dit was heel leuk, van allerlei beroepen die de vrouwen mochten doen tot aan de ministerberoepen die de vrouwen nu hebben als baan. Met alles wat er tussenin gebeurt is door de tijd heen, de dolle minna's bijvoorbeeld, de eerste vrouw die arts werd, de eerste vrouwelijke schoorsteenveger en allerlei ander materiaal. Buiten dat het heel leerzaam was, was het ook leuk om te zien. Al die oude voorwerpen, filmpjes die er gedraaid werden. Meer dan leuk!!

Even nog Echt onveilig gemaakt, de Blokker. Hier heeft Marian wat cadeautjes gekocht en schoenen gekeken, bij Vogel nog naar kleding gekeken. Marian heeft hier oorbellen gekocht, staan heel leuk.

Daarna was het hoogste tijd om te gaan lunchen. Ik een tosti, Marian een foccasia, Marjolijn en Maria twee Dobben kroketten met mosterd en frites.

Na de lunch binnendoor gereden richting Teuven. Daar kwamen we via Margraten en hebben ook nog even het Amerikaanse kerkhof bezocht vanuit de tweede wereldoorlog. Marjolijn wilde niet gaan kijken en is met haar e-reader in de auto achtergebleven.

Het is een zeer indrukwekkend gezicht al die witte kruizen. Die op welke manier je ook staat of in rechte lijn of in een boog staan. Wanneer je dan langs de wanden loopt waar alle namen van de soldaten staan die gesneuveld zijn in de twee wereldoorlog krijg je toch wel een heel triest gevoel. Ook is er een plattegrond met uitleg hoe de D-day gestart is en hoe het verdere verloop hiervan gegaan is. Echt een aanrader om te bezoeken wanneer je in de buurt bent.

Toen wij bij de auto terugkwamen zat Marjolijn heel diep te lezen hi hi (slapen). Bij het openen van de voorportier werd zij wakker en zei "sliep ik?" Wij zeiden "dat zagen wij".

Richting huiswaarts en hebben nog wat boodschappen gedaan en zijn gaan borrelen. Wij hadden ons voorgenomen om uit eten te gaan en hebben het restaurant uitgekozen. De Smokkelaer. Rond kwart over zeven zijn wij richting het restaurant gegaan en via een "berg" lekker omhoog gescheurd. Na een bocht naar rechts lag daar de Smokkelaer.

Wij hebben heerlijk gegeten, Marjolijn tomatensoep en spareribs, Marian champignonsoep en entrecote, Maria kippensoep en een kippenstoofschotel, Gonny champignonsoep en entrecote.

Thuis koffie drinken en ik zit de blog bij te werken. Marjolijn heeft weer gezegd dat ik niet mag buurten, ik wordt hier nu heel triest onder.

maandag 9 september

Wederom het ontbijt en geen ritueel met de boodschappen. We hebben besloten de soep van gisteren met stokbrood te eten.

In de ochtend gingen Anneke en Marrie richting huiswaarts en het was even slikken. Weer 2 negertjes weg en we zijn nog over met 4.

Tijdens de lunch hebben we een gebakken ei met spek en tomaten genuttigd en daarna zijn we weer gaan schilderen zoals op de ochtend. Ik met het schilderij van "de voeten op de straat", Marjolijn is bezig met haar flamingo, Maria met haar drieluik met bloemen en Marian is een roos aan het schilderen.

We schieten allemaal lekker op en hebben het naar de zin. Lekker muziekje op de achtergrond, af en toe een "peukenpauze" met koffie of in de namiddag een wijntje met chips. Laat het leven maar even zo blijven, het is goed.

's avonds hebben we de soep gegeten met stokbrood en kaas en gingen voor ons doen heel vroeg naar bed.

Ik mocht niet buurten van Marjolijn, ik ben weer triest.

zondag 8 september

Normaal gesproken kunnen we uitslapen maar vandaag is dat niet het geval.. Roos blijft nog tot een uur of vier en daar willen we volledig gebruik van maken.

Dus het ontbijt en we gaan naar ons atelier. Roos helpt waar ze kan want iedereen wil dat ze nog de laatste tips vertelt en/of op papier zet. Nu heeft ze het pas druk zeg. Paul is met Sven en Myrthe naar de landmarkt in Mersch waar allerlei oude ambachten getoond werden en oude auto's. Ze hadden het naar hun zin en Roos werd via SMS op de hoogte gehouden.

Doordat Roos met gezin rond 4 uur zouden vertrekken heb ik nog een pan tomaten-groentesoep gemaakt. Sven vond deze soep een raar smaakje hebben. Geen wonder, wanneer het blikje tomatenblokjes is in de koelkast blijven staan en als je moeder nog een halve liter koud water toevoegt. Dan krijg je een waterige zooi met wat groenten. Toch heeft hij wat gedronken van deze soep nadat hij iedereen een teugje van deze soep met een raar smaakje heeft laten proeven.

Tonnie zou Louise komen halen en heeft Maria hem vergast op een aantal belgische moppen. We hebben uiteraard het vaste deel in de dag (de borrel) ons goed laten smaken. Het was weer mijn beurt om achter de pannen en de potten me te verschuilen. Dit keer was de Coq au Vin klaargemaakt met krieltjes uit de oven. En ja ik weet hoe de oven werkt. De groene salade met mandarijnen en appels er doorheen, afgemaakt met een dressing van mosterd en honing. Toetje is aardbeien met slagroom en ijs.

Nadat Tonnie en Louise vertrokken zijn wij weer in de tuin gaan zitten met koffie en een grappa van Piets hand. Marrie, Marian en Anneke deden er suiker bij en Gonny nam deze zonder toevoeging. Hier werden we nog vrolijker van dan we al waren. Vele foto's zijn geschoten en worden jullie natuurlijk wanneer deze via e-mail zijn gezonden op de blog geplaatst.

Iedereen ging toch wel vroeg naar bed en als toegift voor mij. Ik mocht buurten bij Marjolijn en we gingen om half 2 slapen. Niet meer triest dus, maar opgewekt naar bed. Even nog op de e-reader gelezen en werd 's morgens wakker met het licht nog aan en de e-reader naast mijn kussen.

zaterdag 7 september

Zaterdag begon natuurlijk met het ritueel boodschappen doen. Samen met Maria want zij organiseert de Vlaamse avond. Deze is vandaag, op zaterdag. Een verzoek van Paul. Hij wilde deze avond niet missen. Tegelijkertijd houdt dat in geen koken voor mij en ik kan genieten van de hele dag eventueel schilderen of anderszins.

Dus we togen naar Margraten om de geheime ingrediënten in te kopen. Dat ging snel en na het noodzakelijke sigaretje op de parkeerplaats zijn we terug gereden. Maria begon met alle voorbereidingen voor ons feestmaal.

Gisteren ben ik vergeten te vermelden dat Paul, Sven en Myrthe aangekomen zijn om Roos op te halen. Zij blijven tot zondagmiddag om dan met Roos (jammer) weer naar huis te gaan.

Ik heb de blog bijgewerkt, nadat ik via internet allerlei commentaar heb ontvangen. "Ik kijk elke dag op de blog, maar helaas wordt hij niet bijgewerkt, dus ik kan het ook niet volgen" of  "En ik maar denken dat ik elke dag "ge-update" werd...". Je zou er een schuldgevoel van krijgen, echt niet!!

Wederom onze avonturen in een notendop. Dus Maria organiseert deze avond. Het is een currysoep, een Gentse waterzooi met petatten (dit is geen frites, maar zijn gekookte aardappels), sla, tomatensalade, groene salade en komkommer met vinaigrette. Als toetje La belle Helene in juridisch gevecht. Dat zijn peren in chocolasaus met ijs, slagroom en advocaat. Dan de hekkensluiter kippenkoffie. Een glas met advocaat, daarop koffie met een laag slagroom.
Nou ik kan je zeggen, het is een behoorlijk heftig maal. En daarbij meer dan verrukkelijk. Deze belg moet erbij blijven en haar aanhang ook.

Dus Maria ging met de potten en pannen spelen en daardoor kon ik aan de opdracht  "de straat met de voeten" beginnen. Louise kwam op een gegeven moment bij mij met de opmerking "ik zou even gaan kijken in de keuken, ik geloof dat ze je nodig hebben", dus ik naar de keuken en wat vond ik daar.

Marian bezweet en roerend in de ovenschotel met de saus van de Gentse Waterzooi. Ik zei "waarom hebben jullie die schotel niet in de oven gezet?" Maria antwoordde: "de oven werd niet warm". Ik weer "hoezo dan niet?" Maria: "ik heb de oven aangezet, maar hij wordt niet warm".

Ik keek naar de instellingen van de oven en zag dat zij in plaats van de gradenknop, de minuterie (timer) had aangezet. Tsja, het is een slimme Belg. Maar één die niet hoe een oven werkt!! Hilarisch, dus de oven maar ingeschakeld en deze actie blijven we haar dus nadragen dat kun je wel stellen.

Wij zijn na dit accidentje gaan eten. De currysoep, die goed werd ontvangen. De gentse waterzooi met verhaal erbij van de oven, lachen natuurlijk en nadien de peren. We waren meer dan voldaan en wat wijn is er natuurlijk ook doorheen gejaagd. Na de kippenkoffie zijn we weer in de tuin gaan zitten om alles uit te smoken.

Weer mocht ik niet bij Marjolijn buurten, ik voel mij erg triest.