Het ritueel boodschappen is weer in ere hersteld. Maria en ik zijn de boodschappen voor zowel de woensdag als de donderdag gaan doen. Het zijn de laatste twee dagen en we willen er nog niet aan denken dat we zo naar huis gaan.
Het is een jammer gevoel en als Piet ons zou vragen om nog een paar dagen te blijven. Dan zouden we allemaal ja zeggen. Het is zo heerlijk hier en je kunt zo lekker schilderen in het atelier. Dus dat hebben we maar gedaan op deze dag. Heerlijk schilderen, lekker rustig. Met op de achtergrond een geweldig onweer met bliksem en een regenbui waar je u tegen zegt.
We hebben varkenshaas met champignons, courgettes met tomaten gegeten. Met als bijgerecht gebakken aardappels. Toetje konden we niet meer op.
Maria Vervoort zou tussen 8 en 9 uur 's avond aankomen, maar rond half 8 konden we hallo zeggen tegen haar. Ze had een doos bij haar waar al haar sjaals van het zijde-schilderen inzaten. We vielen van de ene in de andere verbazing. Wat waren deze sjaal mooi en wat een werk heeft zij hier aan gehad.
Na een koffie en nog wat wijntjes is de een na de ander na bed gegaan en Marian heb ik achtergelaten met de PC. Ze wilde nog wat spelletjes op internet spelen. Ik begreep de volgende dag dat zij tot 12 uur had gespeeld.
Ik heb nog wat bladzijdes gelezen van de dodenakker op de e-reader van Rick en ben gaan slapen. Ik mocht niet buurten bij Marjolijn ze wilde slapen, ik ben dus weer triest. Maar vanmorgen hoorde ik dat ik wel mocht buurten gisteravond, dus dat trieste gevoel had ik kunnen voorkomen, jammer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten