donderdag 12 september

Geen boodschappen voor deze dag. De resten moeten opgemaakt worden, maar ook een nieuw hoofdgerecht Rendang met rijst en sperciebonen. Het toetje zal al het ijs wat nog over is met aardbeien en bosbessen, plus als topping slagroom opgegeten worden.

Tussen de middag een pizza en de soep die nog over is.

Maar we begonnen uiteraard met het ontbijt met alles wat er over is aan yoghurt, brood, knackebrod met inclusief de resten van zoet en hartig broodbeleg.

Ieder ging aan het schilderen, behalve ik. Ik ben het atelier leeg aan het maken en de auto gaan laden met de spullen die we niet meer nodig hebben. Alle potten met verf en aanverwante artikelen worden opgeruimd en ingepakt. Daarna heb ik de keuken ingepakt met alle droge spullen en ben de pizza gaan klaarmaken.

De dames zijn geroepen en we hebben brood en pizza gegeten. Zij hebben weer geschilderd en ik ben de keuken verder gaan opruimen en heb gelijk mijn koffer gepakt. De noodzakelijke spullen heb ik eruit gelaten. De auto is gepakt tot op de laatste spullen.

Marian en Maria hebben intussen het atelier opgeruimd, de tafels schoongemaakt en alles weer op de plaats neergezet. Ik ben ze erg dankbaar hiervoor,

Nadat ik het schilderij van Maria van een laklaagje had voorzien is voor hun alles ook ingepakt. We zijn gaan eten en voordien heeft Maria Verreydt de open haard  in de keuken aangemaakt. Dit vuur ging beter dan twee dagen daarvoor. We hadden een blauwe keuken op dat moment, was ik helemaal vergeten te vermelden.

We hebben het haardvuur toen weggegooid buiten en het huis rook als een gerookt spekje. Wel lekker maar volgens ons vindt Piet dat niet leuk. We hebben onder veel gelach allerlei toiletbussen leeggespoten om de lucht weg te krijgen. Lekker lenteluchtje, ja ja!!

Nu was het vuur dus beter, hebben gegeten bij haardvuur en het toetje gegeten. Maria werd steeds lolliger en we hebben het vermoeden dat het met de rosé te maken heeft, maar dat hebben we niet onderzocht.

We hebben nog steeds lol en moeten wachten totdat het vuur uit is. We gaan zo naar bed en dan lees ik nog een paar bladzijdes van mijn boek.

Ik kan weer niet buurten bij Marjolijn want ze wil haar koffers pakken. Het is de laatste nacht, jammer.